La Ventoux 2012

Na 7000km trainen dan nu eindelijk de eerste echte cyclo: La Ventoux. Altijd zwaar. Het is niet alleen de afstand en de zware lange klimmen maar ook de Koperen Ploert en de wind die een grote rol spelen.

Na twee dagen relaxed reizen op vrijdag in Sarrians aangekomen bij een B&B waar ik in 2010 ook verbleef. Vriendelijk mensen, mooi huis en dito tuin met goeie kamers en uitzicht op de Ventoux. In de namiddag ingeschreven voor de koers, zaterdagochtend aan de start om 8:30 uur. Het is al warm en ik heb dan ook geen armstukken of windjack mee.

{boxplus href=|images/stories/cycling2012/laventoux2012_01.jpg| title=|La Ventoux 2012 – Le Depart| rel=boxplus-gallery theme=darksquare} {/boxplus}

De eerste 20km gaan redelijk gemoedelijk richting Bedoin. Daar gaat het echter los als we op de rotonde in het dorp de afslag richting de Ventoux kiezen. Direct vanaf het begin rij ik mijn eigen tempo. Ik word gepasseerd en passeer. Veel fietsers. Het bos in en hup 10%. Ik rij behoorlijk omhoog en de benen voelen OK. M’n hartslag is echter wat hoog dus ik zou wat tempo moeten minderen, het is nog zo lang vandaag. Het rare aan de cyclo La Ventoux is dat je direct in het begin de zwaarste klim hebt waar iedereen naar toe leeft. Als dan bent afgedaald heb je pas 60km op de teller staan en moet je er nog 110. Ik minder geen tempo, ben een jonge hond die nog moet leren maar eigenlijk al beter weet.

De klim gaat heel regelmatig en doe ik in 1:37 uur, een nieuwe PR. En dat in een cyclo. De afdaling gaat supersnel in 21 minuten met een topsnelheid van 93 per uur. De fiets geeft geen krimp en voel me geen moment onzeker, wat een apparaat. En stuurmanskunst.

Tijdens de afdaling haal ik heel veel fietsers in en dat betekent dat ik weer aansluiting maak met de betere klimmers. Dat is ook weer frustrerend want ik moet ze laten gaan in de 50km naar Sault. Het is een lastig stuk met veel pittige klimmetjes van 6% tot 8% en stukken vals plat omhoog. Ik rij slecht, toch te hard naar boven gereden vanuit Bedoin. Bij de splitsing denk ik serieus om naar links af te slaan en de 102km te doen. Hierover mijmerend ga ik naar rechts en sta voor een helse job..

Het draait niet lekker, het lijf zegt dat de energie op is en dat een zwembad veel leuker aan zal voelen. Ik rij door tot aan kilometer honderd op karakter. Blijven eten, drinken, eigen tempo rijden, niet gek laten maken. Bij een waterpunt ga ik van de fiets en pak een minuut of twintig rust. Kijken of dat helpt. Even sms-en met het thuisfront. Mooie sms-en terug met morele steun. Hup weer verder.

Het lijkt te hebben geholpen, in de tweede klim van de Ventoux rij ik vele anderen voorbij. Chalet Reinard laat voor m’n gevoel lang op zich wachten maar ik rij goed. De Ventoux en de Koperen Ploert proberen me klein te krijgen maar het lukt ze niet. Blijven drinken en eten. Afdalen naar Bedoin gaat weer hard en soepel.

{boxplus href=|images/stories/cycling2012/laventoux2012_02.jpg| title=|La Ventoux 2012 – 1e klim vnauit Bedoin| rel=boxplus-gallery theme=darksquare} {/boxplus}

{boxplus href=|images/stories/cycling2012/laventoux2012_03.jpg| title=|La Ventoux 2012 – passage op de top| rel=boxplus-gallery theme=darksquare} {/boxplus}

{boxplus href=|images/stories/cycling2012/laventoux2012_04.jpg| title=|La Ventoux 2012 – razendsnelle afdaling in 21 minuten naar Malaucene| rel=boxplus-gallery theme=darksquare} {/boxplus}

Vanaf Bedoin is het nog 30km naar de finish met een paar klimmen van 3 tot 5 kilometer tot 9% en wat stukken hard afdalen. Ik neem een gel met cafeïnebooster en dat werkt want ik rij behoorlijk door weer tientallen anderen passerend. Ik ga best diep en doe er uiteidelijk minder dan uur over om om de finisch te passeren met 7:19:54 uur op de klok. Goud! En ruim zelfs want deze tijd is goed voor goud in de leeftijdscategorie boven mij..Of onder mij. Whatever.

Ben wel kapot.. Over de finish komend voel ik direct aankondigingen van opkomende krampen. Uitrusten, eten en naar het huisje fietsen 7km verderop, Bad in. En jawel, kramp. Na drie uur neemt het af. Moet toch snel herstellen. Hopelijk dinsdag een massage van de masseuse die ons AlpedHuZes.team komt steunen.

Dus wat is de les van vandaag>? Karakter tonen en niet opgeven. Hard werken en de beloning volgt. Opgeven is geen optie. En meer magnesium innemen is wellicht ook een idee. En beter leren klimmen of accepteren dat ik met mijn 1.98 meter en 82kg gewoon niet geschikt ben om echt goede tijden te rijden in het hooggebergte.

Uitslag:
Categorie E: 100e van de 182
Totaal: 217 van de 466
Tijd: 7:19:54