La Vaujany 2010

De dag voor de Vaujany rij ik een rustig rondje van 80 minuten op het vlakke gedeelte in het dal tussen al die majestueze bergen waar ik van hou en ook veel respect voor heb.

Om 23 uur ga ik slapen en om 6 uur wil ik opstaan. In de nacht wordt ik wakker en ik voel me uitgerust en klaar voor de strijd. Ik kijk hoe laat het is en het blijkt pas 1:00 uur te zijn. Dat uitgeruste gevoel geeft me vertrouwen en ik val weer in slaap.

De weersvoorspellingen zijn gunstig. Een warme ochtend van 15 graden en een niet te warme middag met maxima van 29 graden. De start is zoals altijd weer spectaculair. Veel lawaai van auto’s, motoren, fluitjes en sirenes en een peleton dat de eerste 24 kilometer naar de klim van de Col de la Grande Serre aflegt in minder dan 30 minuten. Ik laat me redelijk vooraan meevoeren met de stroom maar doe niet te veel moeite om met de eersten mee te gaan.  Het belangrijkste doel is de rit goed uit te rijden, een verbetering van mijn PR uit 2007 van 7:13:53 seconden is secundair.

Die rit uit 2007 speelt wel een belangrijke rol voor mij. De Vaujany was toen mijn tweede France cyclo ooit in het hooggebergte en ik had toen eigenlijk nog geen idee wat een rit als dit inhield. Vanaf de start ging ik altijd vol aan en dat resulteerde in hele snelle openingen, redelijke middenstukken en daarna vreselijk afzien het derde en laatste deel. Dit jaar wil ik dat voorkomen en de basis daarvoor is in de maanden hiervoor gelegd door een andere manier van trainen.

De eerste klim naar de Col de Grande Serre is iets  meer dan 14 kilometer, 7% gemiddeld en behoorlijk regelmatig. Ik probeer lekker te rijden op souplesse. Het gaat redelijk goed en mijn hartslag blijft op gem 155 bpm.

De korte afdaling die volgt gaat lekker. Ik voeg me bij een goede groep en het tempo ligt hoog. Ik pak wat te eten uit een zakje op mijn rug. Helaas valt mijn telefoon uit en moet ik stoppen. De groep ben ik kwijt en ik rij verder met een Belg die ook alleen is komen te zitten. We werken heel goed samen en rijden hard door. Na een kilometer of tien vlak voor Valbonais krijgen we de staart van de groep die ik kwijt was weer in zicht. Op de klim naar de Ornon haal ik wat mensen in uit de groep waar ik in zat. De Belg heb ik moeten laten gaan.

Op de Ornon staat Elles met verse bidons, vloeibaar eten en dergelijken. Ik pak wat ik nodig heb inclusief een aspirine tegen de schouderpijn, en ik daal af richting Allemont en de voet van de Alpe d’Huez met 11 minuten achterstand op 2007.

De afdaling gaat goed, het vlakke stuk daarna gaat hard in een goede groep waar ik ook kopwerk doe. De Alpe d’Huez rij ik goed op en haal de Belg die me eerder lostte weer in en heb ‘m niet meer terug gezien, prachtig moment. Na Huez volgt de klim naar  de De Col de la Sarenne en dat is een draak van een berg. Dat heb ik al eens eerder gezegd in 2007 en dat blijf ik vinden. Voorfal vanwege het slechte wegdek, ook in de afdaling. Op de top van de Sarenne nog steeds 11 minuten achter op 2007.

Beneden gekomen formeer ik een groepje met een Nederlander en een Scandinaviër. Ze zitten stuk en ik rij de 18 merendeels vals platte kilometers naar de voet van de Vaujany nagenoeg alleen op kop. De twee bedanken mij voor het werk en ik rij samen met hen omhoog om ze in bocht twee achter me te laten. Elles staat klaar om een laatste zeer welkome bidon aan te geven.

Ik heb nog 9 minuten goed te maken in de laatste 5 kilometer en dat moet kunnen want destjds reed ik in slowmotion omhoog. De klim is bijna constant 10%, de teller geeft meestal zo’n 12 of 13 km p/u aan. Op de vlakkere stukken in de bochten schakel ik bij. De laatste kilometer moet ik 5 minuten doen. Ik zet door en renners voor mij zijn een doel om naar toe te rijden. In de laatste 300 meter probeer ik alles eruit te halen wat er nog inzit en ik kom over de streep na 7:12:55. Daarmee ben ik 58 seconden sneller dan in 2007.

Nog een leuke vergelijking tussen 2007 en 2010: gemiddelde hartslag van 162 toen tegenover 151 nu. Dat komt neer op een verschil van in totaal ongeveer 4750 hartslagen. De Marmotte is volgende week en die laat ik schieten, schouder geeft te veel last in een koers met enkel klimmen en dalen en geen vals plat. Later dit jaar volgen meer koersen in de Grande Trophee.

Vaujany Master totaaluitslag: 127e vd 319
Vaujany Master klassement D: 54e vd 105 en 272.6 punten
Grande Trophee klassement D: 9e  met 941.30 punten