La Look 2008

Mijn eerste cyclo in de Grand Trophee Tour 2008 zit erop. De startplaats Nevers is een mooi plaatsje met vele monumentale gebouwen, en ligt op ongeveer 700 km rijden van Tilburg en bijna recht onder Parijs. In deze cyclo wil ik mijn eerste punten pakken voor het totaalklassement. Na afloop bleek het een rit te zijn geworden met een hoog gemiddelde en een leuke finale. Ik bedoel natuurlijk mijn eigen finale en niet die van de nummer één, want die was al even binnen.

 

De start is 10 minuten verlaat en om 8u40 gaan we los. Ik passeer de start ongeveer als 900ste en dat is balen want dat maakt een goede eindklassering al moeilijk. De eerste kilometers zijn zoals altijd: hectisch en lastig. Als de eerste 5km voorbij zijn begint het iets makkelijker te worden, maar het kalmeert pas na 40km. Ik rij in de klimmetjes die op 20km beginnen op m’n tandvlees om een groep die ik gevonden heb bij te houden, ik moet steeds terugzakken. In de afdalingen en op het vlakke rij ik weer naar voren en doe m’n werk aan kop, en uiteindelijk halen we zo we een andere groep bij. De nieuw geformeerde groep bestaande uit ongeveer 200 man blijft lang samen. In een klim breekt de groep en ik rij inmiddels makkelijker omhoog en kan zo mee met het voorste deel. We bestaan ineens uit ongeveer 100 man. Op kilometer 120 besluit ik niet meer steeds naar voren te rijden aangezien het tempo hoog is. Ik kan zo even uitrusten

Naarmate de finish naderd gaat het me ook te langzaam, het tempo valt soms stil. In een poging om een snellere tijd neer te zetten en zo meer punten te pakken rij ik weer naar voren. Met nog 11 kilometer te gaan en precies aan de voet van de één na laatste klim kom ik op kop. Ik schrik even want ik dacht dat de relatief pittige klim iets later was, en ik vrees dat ik overlopen zal worden. Maar goed, ik zit er nu eenmaal en het is niet al te ver meer, dus nadat we de bocht omdraaien naar links zet ik flink aan en rij hard omhoog. Tot mijn verbazing komt er maar niemand langszij en word ik uiteindelijk maar door één man ingehaald. Boven meteen bijschakelen, gas geven en gaan! De groep kraakt en er word een lang lint gevormd. De laatste klim is minder steil. Er rijdt één man weg die ik wel zal bijhalen na de klim. Een afdaling volgt en het gaat hard. Ik rijd weg van de groep en nader de vluchter. We rijden met 65km p/u op een kruispunt af met een signaleur. Deze staat zo opgesteld dat het onduidelijk is waar we heen moeten. De motard is niet te zien en de renner voor mij rijdt hard rechtdoor, terwijl toeschouwers die het al zagen aankomen schreeuwden: “à droite, à droite!”. Ik reageer net op tijd, knal naar rechts, hou de bocht maar verlies wel mijn net nieuw gekochte pompje.

Op weg naar de finishen in het centrum van Nevers en dat betekent een moeilijke aankomst. Het gaat hard, ook in de stad. De laatste kilometers extra opletten en doorfietsen, achter de motard aan. Ik ben soms 5 meter, soms 10 meter los van de groep maar daar blijft het bij. De laatste 600 meter, een moeilijke bocht links, rechts, ineens van de hoofdweg af een steegje door. Nog steeds op kop, nog 400 meter, ineens scherp naar links, kasseien en klimmen! Ik schakel, nog een keer, en pats, ketting eraf… Ik moet stoppen, niet te geloven. De hele groep die net nog een paar meter achter me zat haalt me in, terwijl ik ze een cursus “Schelden in het Nederlands in 30 seconden” geef. Dit grapje kost me zeker 90 seconden en meer dan 50 plaatsen in de eindrangschikking. Dag punten. Het leven van een coureur is hard. Schrale troost is dat ik na de finish bij het pastafeest van een aantal Fransen complimenten krijg. Of doen ze dat nou om me maar te laten stoppen met huilen? Het helpt in ieder geval wel een beetje. Kortom goed gereden, goede taktiek, en laten we zeggen: weer veel geleerd.

 

Als je kijkt naar hoe een cyclo door de Franse organisatie Sportcommunication wordt georganiseerd, dan is er toch best veel verschil in vergelijking met Nederlandse cyclo’s zoals de Shimano Fiets Challenge van twee weken geleden. De Fransen kunnen dit namelijk veel beter. Meer signaleurs op de kruispunten en rotondes, er rijden meer motards mee, de bepijling is een stuk beter en er hangen ook borden om automobilisten te waarschuwen. Wel zijn de Franse websites minder goed en daar kan nog wel wat worden verbeterd. Eén dag na de race is er nog steeds geen volledige uitslag bekend gemaakt op internet, en het algemene klassement is ook niet gepubliceerd.

Andere opvallende feitjes: de tweede plaats in deze cyclo werd ingenomen door een Rus. Je komt ze steeds vaker tegen: in vakantieoorden, de oliehandel, als eigenaar van een grote voetbalclub, als winnaar van de UEFA Cup en het Eurovisie Songfestival en nu ook al in de cyclo’s. De Russen komen er niet aan, ze zijn er al lang. En ze kunnen hard fietsen ook. Laurent Jalabert reed ook mee zoals ieder jaar en eindigde als 16e op drie minuten van de winnaar, dat zegt wel wat over de kwailiteit van de andere renners.

Eindresultaat: 247e van de 464 in 4:44:04 op 35:23 van de winnaar, 74e van de 108 in mijn categorie.

Polar gegevens:

Duur 4:44:00
Registratie-interval 5 s

Energieverbruik 5451 kcal
Aantal hartslagen 44727 slagen
Herstel -39 slagen
Minimale hartslag 127 hsm
Gemiddelde hartslag 158 hsm
Maximale hartslag 181 hsm
Standaardafwijking 11,9 hsm

Minimum Snelheid 2,3 km/u
Gemiddeld Snelheid 35,0 km/u
Maximum Snelheid 68,8 km/u
Afstand 164,5 km
Afstandsmeter 7071 km

Minimale trapfrequentie 24 rpm
Gemiddelde trapfrequentie 93 rpm
Maximale trapfrequentie 134 rpm
Tijd gefreewheeld 0:44:05 (15.6 %)
Afstand gefreewheeld 31,1 km (18.9 %)

Stijging 1645 m
Daling 1621 m
Hellingen 11
Stijging/h 349 m/h