Vanochtend werd ik om 04:45 uur wakker, dezelfde tijd dat ik op had willen staan. Daarna werd ik weer wakker om 07:00 uur, de starttijd van de Marmotte. Ik zag al die duizenden fietsers voor me en het leek bijna alsof ik er ook tussenstond. Maar ipv dat ik op de fiets stapte om naar de Glandon te rijden ben ik opgestaan om wat paracetamol te nemen om daarna nog eventjes als een marmot te gaan slapen. Om 15:00 uur werd ik weer onrustig omdat dat ongeveer het moment was waarop ik zou gaan finishen. Nou, dat was het dus wel zo’n beetje.
Vandaag voor het eerst mijn schouder en mijn onderarm weer wat kunnen bewegen. Herstel gaat goed dus vooruitkijken maar. Ik wil in ieder geval nog de ronde van Picarde rijden op 13 september, dat moet probleemloos gaan lukken. En tegen de Marmotte zeg ik: à la prochène.
Salut!!
Meer verhalen vind je hier.
Leave a Reply