Shimano Fiets Challenge 2008

Aan de voet van de Vaalsberg in het heerlijke weer stonden meer dan duizend fietsers aan de start van de Shimano Fiets Challenge 2008. Ook ik, voldoende hersteld van de voedselvergiftiging van afgelopen week. Vorig jaar was dit mijn eerste cyclo ooit, en vandaag was het de eerste keer dat ik een tweede keer aan eenzelfde cyclo meedeed. Kortom: een enorm feest daar op het plein in Vaals.

De opening was snel, zoals altijd. De eerste 100km zat ik in snelle groepen en kon ik aardig meekomen. Af en toe moest ik een gaatje laten vallen en dat is wel iets om aan te werken. Terugkomen kost veel meer kracht dan even moeite doen om bij de groep te blijven. Na de tweede bevoorrading op km 102 ben ik iets rustiger gaan fietsen om er voor te zorgen dat ik de man met de hamer niet tegen zou komen. Dat lukte goed, en op de laatste klim naar de Vaalsberg had ik nog genoeg energie over om van iedereen die om me heen zat weg te rijden.

Zoals gezegd, de Shimano Fiets Challenge was vorig jaar mijn eerste cyclo ooit. Mijn verwachting was dan ook dat ik na een jaar cyclo ervaring met o.a. de Marmotte de tijd van vorig jaar zou gaan verbeteren. En dat gebeurde.. niet! Een directe vergelijking maken op basis van enkel de eindtijd is niet helemaal representatief omdat het parkoers een klein beetje afweek en iets meer klimmeters bevatte. Maar omgerekend ben ik volgens mij iets langzamer, en daar ben ik nog niet overheen. Alhoewel, met twee dagen flinke diaree in de week daarvoor en m’n blessure aan m’n rechterbeen die nog altijd in de weg zit mag ik toch niet klagen. En ik was duidelijk minder moe en ik ben in staat gedoseerder te rijden. Het lijkt erop dat ik vooral nog kracht mis. Ik reed vorig jaar de eerste klim direct na de start zo veel makkelijker omhoog dan dit jaar. Ik rijd daarentegen nu wel soepeler, iets waar ik deze winter meer aandacht aan heb besteed. En op kracht kan ik nog wel trainen de komende tijd. Ik voel me net Theo Bos na het verlies van z’n wereldtitel op de baan. Terwijl hij het gevoel had goed te hebben gereden zal hij toch op op zoek moeten naar de oorzaken van zijn verlies. Niets kunnen vinden en de conclusie trekken niet harder te kunnen is geen optie. Lijkt allemaal erg veel op elkaar in de top. Ga toch krassen..

Het mooiste moment van de koers was toen ik ergens in België een processie van 150 meter lang passeerde, met voorop een fanfare. Door de kleuren van het licht op dat moment en het vervormde geluid van een fanfareband waar je snel langs rijdt moest ik denken aan een tafereel uit een Louis de Funès film: een peleton van plaatselijke fietsers rijdt dwars door de fanfare heen en enkele renners belanden in een weiland met een tuba om de nek. Gedateerde humor, ik weet het. Ik ben ook al wat ouder en rij niet harder meer dan het jaar daarvoor..

Er zijn een aantal momenten vastgelegd op video. Mijn tijd was uitendelijk 5:10:26, nr 266 van de 608. Zondag Luik-Bastenaken-Luik in wederom prachtig weer, en de week daarna de eerste cyclo van de Grand Trophée tour. Het cyclojaar 2008 is begonnen!